Fot.: Pexels.com

Na początek przypomnę, że zgodnie z art. 981¹ k.c. w testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego spadkodawca może postanowić, że oznaczona osoba nabywa przedmiot zapisu z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to po prostu, że z chwilą śmierci spadkodawcy oznaczona przez niego rzecz staje się własnością zapisobiercy z zastrzeżeniem, że nabycie przedmiotu zapisu windykacyjnego staje się ostateczne dopiero z chwilą złożenia oświadczenia o przyjęciu zapisu windykacyjnego albo z chwilą bezskutecznego upływu sześciomiesięcznego okresu na złożenie oświadczenia w tym przedmiocie.

Niestety osoba uzyskująca korzyść na podstawie zapisu windykacyjnego musi liczyć się z odpowiedzialnością za długi spadkowe. Odpowiedzialność ta jest jednak ograniczona do wartości przedmiotu zapisu windykacyjnego według stanu i cen z chwili otwarcia spadku (także jeśli przedmiot ten następnie zostanie zniszczony lub zużyty). Oznacza to, że zapisobierca windykacyjny odpowiada całym swoim majątkiem, a nie tylko przedmiotem zapisu windykacyjnego, z ograniczeniem odpowiedzialności do wartości otrzymanego przysporzenia. Innymi słowy maksymalną granicą odpowiedzialności za długi spadkowe jest wartość nabytego przedmiotu.

Do chwili działu spadku odpowiedzialność zapisobiercy windykacyjnego za długi spadkowe jest solidarna ze spadkobiercami. Wierzyciel spadkowy według swego wyboru może na tej podstawie żądać całości lub części świadczenia od wszystkich spadkobierców i zapisobierców windykacyjnych łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Co niezwykłe istotne i warte podkreślenia, za długi związane ściśle z przedmiotem zapisu windykacyjnego powstałe od chwili otwarcia spadku odpowiedzialność poniesie wyłącznie zapisobierca windykacyjny. Należą do nich przede wszystkim koszty zabezpieczenia przedmiotu zapisu windykacyjnego oraz koszty zarządu tym przedmiotem jak również wynagrodzenie wykonawcy testamentu za sprawowanie zarządu przedmiotem zapisu windykacyjnego, do chwili objęcia go we władanie przez osobę na rzecz której uczyniono zapis windykacyjny.

Od chwili działu spadku spadkobiercy i osoby, na których rzecz zostały uczynione zapisy windykacyjne, ponoszą odpowiedzialność za długi spadkowe proporcjonalnie do wartości otrzymanych przez nich przysporzeń.